Background

Po udanych i nagradzanych kampaniach dla Miasta Poznań, zostaliśmy ponownie poproszeni o stworzenie kampanii społecznej dla poznaniaków. Jak zawsze temat był trudny i emocjonalnie angażujący. Dzieci.

Na Wschodzie wojna. Z każdym rokiem przybywa dzieci, które z różnych powodów pozostają w pewnym momencie dzieciństwa bez rodziców. Dzieci polskich, ale też ukraińskich. A czym jest brak kochających rodziców, chyba każdy może sobie wyobrazić. Wszystkim nam żal, wszyscy rozumiemy, ale… Jednocześnie świadomość rodzicielstwa zastępczego jest wciąż niska i utożsamiana jest z adopcją, co powoduje, że dzieci pozostają bez wsparcia w najważniejszym momencie życia.

Wyzwanie

Uświadomić poznaniaków (tych polskich i tych ukraińskich), czym jest rodzicielstwo zastępcze i przekonać ich, że mogą się stać cichymi bohaterami w życiu dzieci, którym zabrakło rodziców, a wraz z nimi tego, co w dzieciństwie podstawowe: miłości, pewności, stabilności, nadziei i wiary w siebie.

Rozwiązanie

Z człowiekiem jest tak, że wie, nawet jest świadomy jakiejś sprawy, ale pełne rozumienie zjawiska pozostaje dla niego niedostępne. Mniejsza tu o przyczyny. Chcieliśmy, aby nasi odbiorcy weszli na tę drogę, na której pojawia się zrozumienie, a w konsekwencji działanie. Dlatego komunikację oparliśmy o prosty, ale silnie perswazyjny i poruszający motyw: cienkiej błękitnej i chybotliwej taśmy, po której nad przepaścią idzie dziecko niczym linoskoczek. Taśma symbolizowała dzieciństwo bez rodziców, trudne i niepewne przejście przez niestabilny okres, w którym niezwykle ważne jest podanie dziecku ręki, by bezpiecznie i z asekuracją szło ku dorosłości. Przed dzieckiem na taśmie umieściliśmy hasłowo w dwóch językach wszystko to, co dla zdrowego dzieciństwa najważniejsze (miłość, nadzieja, zabawa, bezpieczeństwo), za nim to, co dzięki wsparciu zostawia za sobą (niepewność, samotność). Obraz dopełniało hasło: Pomóż dzieciom przejść trudną drogę. Zostań rodzicem zastępczym.

Kampanię rozpoczęliśmy wspólną konferencją prasową w poznańskim kinie Muza, gdzie odbyła się premiera nakręconego na potrzeby kampanii spotu wideo, którego scenariusz również oparliśmy o moty przejścia po błękitnej taśmie. Wideo emitowane było w telewizji lokalnej, w Internecie, na nośnikach miejskich DOOH, w środkach komunikacji miejskiej, a także przed seansami filmowymi w kinie Muza i kinie Pałacowym. Przekaz wzmocniliśmy, prosząc głównych bohaterów kampanii – dzieci polskie i ukraińskie o wypowiedzi, co dla nich jest najważniejsze, zyskując w ten sposób autentyczny i poruszający głos najmłodszych.

Rok później – w 2024 r. –Miasto Poznań poprosiło nas, aby, opierając się na tej samej idei i komunikacji, rozwinąć kampanię tak, aby pozyskać kontakty do potencjalnych rodziców zastępczych. Stworzyliśmy więc Landing Page, na którym można było przejść krótki test bycia spoko rodzicem (każdy rodzic chce być spoko, ale lepiej się upewnić, prawda?). Zdobyliśmy bazę spoko rodziców, następnie zmodyfikowaliśmy główny spot wideo oraz dokręciliśmy teasery z seniorami i dziećmi – bohaterami pierwszego spotu. Dodatkowo wyprodukowaliśmy ściankę i windery, które  posłużyły do organizacji „punktów poznania rodzin zastępczych – miejsc spotkań z eskpertami w zakresie rodzinnej pieczy zastępczej podczas letnich imprez plenerowych. Nieoczekiwanie wisienką na torcie kampanii był moment, w którym podczas koncertu Dawida Podsiadły, kilkudziesięciotysięczny tłum ludzi zgromadzony na stadionie w Poznaniu zobaczył na telebimach nasz spot i usłyszał głos dzieciaków, który stał się słyszalny – jak mamy nadzieję – dla przyszłych rodziców zastępczych.

„Mamy nadzieję”, ponieważ w przypadku takich kampanii statystyki wyświetleń i zasięgi nie powiedzą nam najważniejszego, a jeśli choć jedno dziecko znajdzie dzięki naszej kampanii rodzinę zastępczą i jego życie stanie się szczęśliwsze, to znaczy, że było warto.